θερσιεπής

θερσιεπής, -ές (Α)

αυτός που μιλά με θάρρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θέρσος, αιολ. τ. τού θάρσος, αττ. θάρρος + -επής (< έπος), πρβλ. αμετρο-επής, καλλι-επής. Για τον σχηματισμό τού α' συνθετικού πρβλ. δεξίδωρος, τερψίμβροτος].